|
Sproglig herkomst: italiensk
vibrato substantiv
| Singularis, ubestemt form | vibrato |
|---|
| Singularis, bestemt form | vibratot |
|---|
| Pluralis, ubestemt form | vibraton |
|---|
| Pluralis, bestemt form | vibratona |
|---|
| Udtale | [vibr-ato] |
|---|
| Sproglig herkomst | vibrato, af vibrare=ryste, sitre , italiensk |
|---|
-
vibrato, sitren/bæven i tonen så den får mere fylde
(musik, instrument m.m.)
virtuos adjektiv
| Grundform | virtuos |
|---|
| Neutrum | virtuost |
|---|
| Pluralis | virtuosa |
|---|
| Udtale | [virtu-ås] |
|---|
| Sproglig herkomst | virtuoso=dygtig, fremragende, fra latin virtuosis=god, dydig, afledt af virtus=dyd, evne, kraft, afledt af vir=mand, italiensk |
|---|
-
virtuos, som er præget af stor teknisk dygtighed og perfektion (ofte om musiker)
eksempel
|